بار خدایا تو مرا درست اندام و موزون ساختی، و در کودکی پروردی، و روزیم را متکفل شدی. بار الها من در کتابت که نازل کرده ای و در آنچه بندگانت را به آن بشارت دادی یافته ام که فرموه ای: "این بندگان من که در حق خود اسراف کرده اید از رحمت خدا ناامید مشوید زیرا خداوند همه گناهان را مورد مغفرت قرار می دهد" و از من کارهایی صادر شده که تو می دانی و از من به آن داناتری، پس وای از این رسوایی که در پرونده من ثبت است و اگر نبود مواقفی که به بخشش فراگیرت در آن امید بسته ام به کلی از رحمتت ناامید می شدم، و اگر قدرت فرار از پروردگارش بود هر آینه من به فرار از تو سزاوارتر بودم و تویی که نه در زمین از تو چیزی پوشیده است و نه در آسمان مگر آنکه همه را گرد می آوری و تو بسنده جزا دهنده ای هستی، و از محاسبی بی نیازی، خداوندا تو جوینده منی اگر فرار کنم، و دریابنده منی اگر بگریزم، پس اینک منم در پیشگاهت خاضع و ذلیل و سرشکسته، اگر عذابم کنی سزاوار آنم و آن از ناحیه توـ پروردگاراـ عین عدالت است، و اگر از من عفو کنی پس از دیرباز عفوت شامل حالم بوده، و لباس عافیت را بر من پوشانده ای.
پس تو را سوگند به آن نامها که در گنجینه داری، و به آنچه از جلالت در پس پرده قرار گرفته که رحمت آری بر این وجود بی تاب، و این مشت استخوان بی طاقت که تاب آفتاب تو را ندارد تا چه رسد به گرمی دوزخت! و قدرت شنیدن صدای رعد تو را ندارد تا چه رسد به فریاد خشمت! پس خدایا بر من رحم کن زیرا که فردی کوچکم، و قدر و منزلتم ناچیز است، و عذابم چیزی نیست که به مقدار زرهای در پادشاهیت بیفزاید، و اگر عذابم در پادشاهی تو می افزود هر آینه صبر بر آن را از تو درخواست می کردم، و دوست می داشتم که آن فزونی تو را باشد، اما ای خدا، سلطنت تو بزرگتر و پادشاهیت با دوام تر از آن است که طاعت مطیعان در آن بیفزاید، با عصیان گنهکاران از آن بکاهد، پس بر من رحم کن ای رحم کننده ترین رحم کنندگان، و از من بگذر ای صاحب جلال و اکرام و توبه ام را بپذیر که تویی توبه پذیر مهربان.